Ataberk doğduğunda ilk günler onu anlamaya çalışmakla geçti.Ama istediği açıktı çok uğraşmaya gerek yoktu.Yemeeek,yemeeek,yemeeek ve güven bir de altının ıslak olmaması.Bir süre sonra buna alışıp işler bir rutine girdiğinde yaklaşık dört ay aramız iyi oldu Ataberk'le.Sonraki dönemde ek gıda vardı.Bu dönem zorlu oldu çeşitli denemeler, azıcık yiyor diye üzülmeler, aman en sağlıklısı neyse onu verelim diye didinmeler, yemek aralıkları kaçar saat olsun aman saatini aksatmayalım diye çabalar ve sonunda mutlu sona ulaştık yiyeceklere alıştırdık, her tadı tattırmaya çalışıyoruz hayat daha kolay derken kendimizi farklı bir macerayla karşı karşıya bulduk.10 aylık maceramızın büyük kısımını yemek oluşturmuş.O zaman zorlu ve bunaltıcı olan yemek yedirme işi şimdi düşünüyorum sorun değilmiş.Tek hedef,tek amaç ya bu yemekler yenecek ya da bu yemekler yenecekmiş.
Peki ne değişti de ben bu yazıyı yazmaya başladım.Ataberk bebeklikten yavaş yavaş çocukluğa geçmeye çalışıyor gibi.Şöyle ki dil gelişimi hızlanmaya başladı ufak tefek kelimeleri söylüyor."mam","enne","del","dede","bab".İşaretlerle isteğini belirtiyor örneğin su istiyor ( henüz su diyemiyor) benim bacağıma vurup başıyla suyu işaret ediyor.Bir şeyi istediğinde örneğin banyoya girdin ve kapıyı kapadın o dışarıda kaldı yalan bir ağlama tutturuyor.Oyuncakları daha amacına yönelik oynuyor.Alkış yapabiliyor,gel gel yapıyor,yumruk şeklinde elini sallıyor,iki cismi birbirine vuruyor.Ve daha pek çok şeyi yavaş yavaş yapmaya başladı.Artık sadece yemek değil önemli olan.
Durum böyle olunca ben de Ataberk artık kitaplarla daha çok kaynaşsın istedim.Ataberk'e 4. ayından beri geceleri yatmadan önce kitap okuyorum.Ama tek bir kitabımız vardı.Yenilerini aldık.İlk kitabımız "Aç Tırtıl" bir dolap kitap sayesinde tanıştık bu obur tırtılla.Ve oğlum bu obur tırtıla bayıldı.Şu an o obur tırtılın tam olarak ne yaptığını anlamasada tırtılken son sayfada güzel hareketli bir kelebeğe dönüşmesi ilgisini çekti.Hareketli diyorum çünkü biz her defasında tırtıl kelebek olduğunda kitabın sayfalarını aşağı yukarı sallayarak kelebeğimizi uçuruyoruz.Çocuklarını kitapla tanıştırmak isteyen annelere tavsiye edebilirim.Ancak yaş seviyesi biraz daha yukarıda ama olsun minik tırtılla bir an önce çocuklarımızı tanıştırmak da fena olmaz.
