Ataberk 2,5 yaşında, sinemaya gitmek istediğini hiç düşünmezdim.Hele hele filmi sonuna kadar izleyeceğini hiç tahmin etmezdim.Alışveriş merkezine ne zaman gitsek "Uçaklar"ın afişi gösterip "bunu işlemek istioum"dedi.Çok umursamadık açıkcası pek çok deneyimli anne çocuklarının yüksek sesten ve karanlıktan korktuğunu söyleyince ben de aynı sorunları yaşayacağımızı düşündüğüm için deneme girişiminde bulunmadım.Ataberk ısrarlarına devam edince tamam dedim yarısında da çıksak Ataberk'i sinemaya götüreceğim.Biletimizi aldık, mısırımızı aldık Ataberk'te hafif heyecan belirtileri etrafı gözetliyor.Sinema salonunun giriş çıkışını takip ediyor derken salona girdik.Salonun büyüklüğüne bayıldı Ataberk.Işıklar kapanınca alkışladı :) Derken film başladı öncesinde yüksek ses olacağını korkarsa çıkabileceğimizi söylemiştim.Ama Ataberk etkilenmedi.Hemen filmin atmosferine kapıldı.Dusty filmin karakteri çok hoşuna gitti.Ara verildiğinde "televişyonu kim kapattı" dedi.Aradan sonra filmin bazı kısımlarında sıkıldı çıkalım mı diye sorduğumda hayır dedi.Biraz ayağa kalkarak kendini oyaladı.Ses çıkarmadığı için ve kimseye rahatsızlık vermediği için izin verdim.Film bitip sinemadan çıktığımızda ise ağladı tekrar gitmek istediğini söyledi.Uzunca süre de dilinden Dusty düşmedi.
hayırlı olsun ılk sınema deneyımınız. bız bıle sınema salonunundakı atmosphere kendımızı bırakıypruz Ataberk de mutlaka buyulenmıstır
YanıtlaSil